Sint Alexiusklooster of Cellezustersklooster

Het Sint Alexiusklooster is beter bekend als het Cellezustersklooster. Het lag tussen de Oudezijds Achterburgwal en de Zeedijk benoorden de Molensteeg. Het waren lekenzusters die naar de regel van Augustinus leefden. Het is gesticht op 20 juni 1475, ondanks de weerstand van het stadsbestuur tegen uitbreiding van het aantal kloosters. Dat deze zusters toch getolereerd werden had te maken met hun hoofdbezigheid: de ziekenverzorging in het algemeen en die van pestlijders in het bijzonder, wat dan wel een vestigingsvoorwaarde was. Verdere voorwaarden waren dat er maximaal 13 zusters kwamen en dat er geen kapel, kerk of altaar opgericht werden. In 1493 bemoeide het kapittel in Den Haag zich ermee en gaf toestemming voor 30 zusters en een kerk. Dat paste de zusters beter maar in een keur van 1498 verbood de stad daarop alle timmerlieden en metselaars voor het klooster werkzaamheden te verrichten. In weerwil van de stedelijke verordeningen kwam op het terrein een kapel. Eerder verrezen een nonnenhuis aan de Oudezijds Achterburgwal en het ziekenhuis aan de Zeedijk, waar nu de Chinese tempel staat.

Het was het armste klooster van de stad. Behalve zieken verzorgen deed men aan handwerken, verhuurde huisjes die aan de Molensteeg stonden en deed tegen betaling de was voor passagierende zeelui. Het klooster werdals een der weinigen niet direct na de Alteratie opgeheven en dat had alles te maken met het voor de stad nuttige werk. Wel werd het religieuze karakter teruggedrongen en delen van het klooster verkocht (o.a. het patershuis).

Bij opheffing van de orde had het klooster een schuld van 460 gulden. In 1616 werd alsnog het hele complex verkocht, waarschijnlijk omdat de activiteiten van de zusters naar het nieuwe Sint Pietersgasthuis verplaatst werden. Of zij meeverhuisden vertelt het verhaal niet. In de loop van de 17e eeuw zie je op stadsplattegronden steeds meer bebouwing op het terrein verschijnen en is er vandaag niets meer van het klooster over.